Αυτά τα στοιχεία αναιρούν μια παλιότερη θεωρία η οποία υποστηρίζει ότι οι ορμόνες που σχετίζονται με το άγχος εμποδίζουν την παραγωγή των νέων κυττάρων.
Όμως μια εβδομάδα μετά το συμβάν, μόνο το 1/3 των νέων κυττάρων κατάφερε να επιβιώσει.
Σε κάποια άλλη φάση της έρευνας, οι ειδικοί επισήμαναν τα νέα κύτταρα που παράχθηκαν στην περιοχή του ιππόκαμπου και υπέβαλλαν τα κουνέλια σε άλλη μια δυσμενή για αυτά διαδικασία την επόμενη εβδομάδα.
Μέχρι το τέλος του μήνα τα ζώα διέθεταν έως και 1/3 λιγότερα πλήρως αναπτυγμένα νευρικά κύτταρα.
Ο υπεύθυνος της μελέτης, Δρ. Daniel Peterson δήλωσε ότι το επόμενο βήμα θα είναι η κατανόηση του φαινομένου της επίδρασης των στρεσσογόνων παραγόντων στην επιβίωση των νευρικών κυττάρων.
Ο καθηγητής David Kendall από το πανεπιστήμιο του Nottingham, είπε ότι οι προηγούμενες μελέτες έχουν αποδείξει ότι μια μακρόχρονη, απρόβλεπτη και ήπια κατάσταση άγχους θα μπορούσε να καταστείλει την παραγωγή των νευρικών κυττάρων στην περιοχή του ιππόκαμπου.
Η συγκεκριμένη μελέτη υποστηρίζει ότι η αποφασιστικός παράγοντας σε αυτήν την διαδικασία φαίνεται να είναι η μείωση της παραγωγής ορμονών, οι οποίες βοηθούν στην διατήρηση των νευρικών κυττάρων.
Ωστόσο ο καθηγητής Kendall επισήμανε ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις που να υποστηρίζουν ότι μια ήπια μορφή άγχους μπορεί να είναι ωφέλιμη.
«Κατά γενική ομολογία τα χαμηλά επίπεδα άγχους έχουν μια θετική επίδραση στον οργανισμό μας όμως υψηλότερα και ασταθή επίπεδα άγχους μπορεί να είναι πραγματικά επιζήμια», σχολιάζει ο καθηγητής Kendall.
<< πίσω __ Ελπίδα για θεραπεία __ Ανάλυση στο μικροσκόπιο
